Tja, ik doe natuurlijk van alles (mailtjes naar Berlijnse duitsers van de vorige reis, voorbereiden evaluatie van de DOP opdracht, t-mobile abonnoment overzetten, de lantaarnpalenambtenaar met succes vragen om een aanpassing etc), maar er gebeuren ook zaken achter de schermen.

Vandaag weer naar Jose. Ik vertelde haar over irritatie tav Mel (ze wilde per se niet haar parkeer vergunning afgeven voor Robert, de engelsman die de boot wil huren, beetje gedoe over metertjes en die ***schuur die continue vol is oa met rotzooi van haar). En ik weet, ik ben op dit moment te veel aan het pushen, ik wil te graag resultaten waardoor ik de relatie vergeet (jij herkent dat vast bij mij). Dus denkend aan mijn irritatie begreep ik ook dat dit een mooie kans is om verder te groeien voor mij. Wat is er bij me aan de hand en wat probeert XXXXX (god?) mij duidelijk te maken?Wat is een betere uitweg dan de confrontatie proberen te winnen?

Tijdens het ademenen kwam ik op het idee om met haar te gaan eten vanavond. Ik had al eerder wat inzichten die ik met haar wilde delen (oa zij woont hier al 14 jaar op een studentikoze manier, en ik kom ineens alles 'verbeteren' , aanpakken en een verdeelsleutel met de kosten ect.), en nieuwere (ik heb een ander gevoel bij de meters, ze geven me vrijheid om te doen en laten wat ik wil). En ikmerkte dat ik de afgelopen tijdme nog meer ergerde enalles alleen ging doen.

Na de ademhalingsessies was ik helder en scherp, en heb Mel meegevraagd. OmeRein moest maar even wachten, dit is belangrijker. (morgen ga ik naar hem toe). We hebben goed en eerlijk met elkaar gesproken. Irritaties over en weer besproken (niet inhoudelijk, wel hoe die processen gaan). Dat was fijn, voelt echt weer een stuk beter.

En het voelde ook heel goed dat ik eenjuiste beslissing heb genomen, mijn gevoel heb gevolgd:er gaat iets mis in de relatie die ik met iemand heb, daar moet ik aandacht voor hebben.

Ik heb dat juist ook van jou geleerd en ben dankbaar dat we samen zijn. We zijn een mooi stel.