Phew, weer met wallen onder mn ogen wakker geworden. In bed lag ik te denken, vreemd dat ik niet meer goed weet hoe hetis om samen te slapen. weet wel dat we ik je danaltijd vast heb..

Haasten naar de tandarts, bijna iemand aangereden die ineenstoch voor rood stopte...

Het was een leuke reunie, ik kom om de twee jaar daar omdat er toch niets aan de hand is, dacht ik...

Eerst maar eens vier foto's, a 35 euro per stuk ongeveer...

Eind van het liedje is dat4 tanden opgevuld moeten worden (zijn nog geen gaatjes, maar mijn glazuur is bijna helemaal weg.'Voor iemand van 60 is dat geen probleem, voor jou wel' dank je wel,het voelde alsof iknu 60 ben.), en ik schijnsnachtsmezelf te verbijten, tanden op elkaar, waardoor mijn kiezen slijten.En met mijn tong duw ik tegen mijn voortanden, de afdruk van mijn tanden kon ze nog zien in mijn tong. Kennelijk ben ik heel hard aan het werk snachts (gezien de film en de droom van vannacht bergrijp ik dat wel. En blijkbaar gebeurd het meer, ik dacht dat ik het misschien doe sinds jij weg bent...??). Ik vroeg haar naar de oorzaak. Die wist ze niet, wel dat het niet tandmedisch gerelateerd is. Ze had wel een oplossing: een nachtbeugel. Een nachtbeugel!!!

Een nachtbeugel!!! Een volwassen kerel van 33 met een nachtbeugel! Ze zij het heel serieus, welgemeend....ik dacht dat ikin een toneelstuk zat,ze speelde goed.

Tuurlijk herken ik het, te verbeten, te veel willen, het moet zo en zo gaan en dit en dat moet er nog allemaal gebeuren. Maakte me een beetje triest, wanneer leer ik het nu? En wat is jezelf veranderen toch moeilijk!!! Zal ik ooit echt relaxed door het leven gaan (waarschijnlijk als ik de zoektocht stop...)

Maardan die oplossing!!! Wat een goed voorbeeld van hoe slecht we op weg zijn met zn allen. Een nachtbeugel van 550 euro (betaald door ons allen)die ik consequent elke nacht moet indoen. Mezelf verder ketenen, niet alleen omdat ik het elke nacht in moet doen (en dat natuurlijk weer vergeet, en bij logeren de beugel vergeet,allemaal meerstress) en herrinerd word aan wat ik fout doe, maar ook door de kosten waardoorwe (inclusief mijzelf)nog harder moet werken (wat meer stress oplevert.

Dit doen we met heel veelproblemen die voortkomen uit hoe we nu leven met elkaar; we bedenken oplossingen die de symptoon bestrijden, maar het onderliggende probleem vergroten.

Ah, ik zie aan uw tanden en uw sterke kaaklijn dat u zich verbijt snachts. Het zou goed zijn als u, minstens een uur voordat u gaat slapen iets anders gaat doen dan tv kijken of computeren. U kunt bijvoorbeeld yoga gaan doen, een rondje fietsen of wandelen, vrijen met uw partner of lezen.

Maar nee hoor, een op maat gemaakte nachtbeugel, terwijl 75% van de wereld bijna omkomt van de honger. fucking weird, tranen in mijn ogen van deze gekte. Ben ik de enige die dit ziet? Zijn we murw geslagen, onderdanig aan het systeem, weten we zelf geen uitweg meer of zijn we te ver in onze verslaving van niet-echt- nadenken, alles een beetje sussenen geld najagen?

De oplossing is een onderdeel van het probleem. Iedereen (tandarts, huisarts, psycholoog etc) is met zn eigen hobby bezig. Ik begrijp het ergens ook wel dat ze dit vanuit haar eigen tunnel als oplossing aandraagt en ze is ook echt een goede tandarts. Maar tjonge jonge jonge, waar gaat dit heen?

Het voelt echt als de druppel, zullen we lekker met het gezin op zo'n boerderij wonen en de poort alleen openen voor vrienden en familie? Gewoon lekker leven, weg van die onzin?

Ik hoop dat de chinezen in hun zoektocht naar meer welvaart, hier straks (ze zijn er eigenlijk al, iedereen kijkt nu naar de cijfers van Amerikaanse beursgenoteerde bedrijven, maar dat is achterhaald, it's the chinese who rule the market, you fools. De vs is al uitgerangeerd) komen met een holistische blik op de uitdagingen waar we voor staan. En dat de chinese tandarts me aanraad meer rust te nemen en voor 550 euro een weekendje weg te gaan met mijn lief, betaald door de gemeenschap met de hartelijke groeten.

.